අපගේ සංස්කෘතියෙහි ආයෝජනය කරමින්
වඩ වඩාත් ව්‍යාපාර සංවිධාන ගණනක් පෘශ්‍ය සහ අස්පෘශ්‍ය ආයෝජන සමඟ ඉන්දියාවේ උරුමයට සහයෝගය දක්වයි. බහු ශික්ෂණමය දෛවගත කලා උළෙල පිටුපස සිටින මිනිසා වන කර්මාන්තකරු, එස්. කේ. මුන්ජාල් එවැනි සහයෝගයක වැදගත්කම පිළිබඳ කතා කරයි
ඓතිහාසිකව, ඉන්දියාවට සංස්කෘතික අනුග්‍රාහකත්වයෙන් අනූන සම්ප්‍රදායක් තිබී ඇත. සොළී රජුන් යටතේ පැවති අලංකෘත විහාර ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පයේ සිට පෞරාණික සංගීතඥ ටන්සෙන් දක්වා, ඉන්දියානු සංස්කෘතික උරුමයට සැමවිටම පොදු මහජනයාගේ මෙන්ම, රාජකීයයන්ගෙන් සහයෝගය හිමි ව ඇත.වර්තමානයේ දී ද, රජයේ සහය සමඟ සංස්කෘතිය සමෘද්ධිමත් වන විට, අපගේ සංස්කෘතියේ භාරකරුවන් ලෙස තනි පුද්ගලයන් සහ ව්‍යාපාර සංවිධාන පුරෝගාමීත්වය ගනිමින් සිටී.
පසුගිය වර්ෂ 300 මුළුල්ලේ, ඉන්දියාවට එහි සංස්කෘතික උරුමයෙන් (කලා සහ අත්කම් නිර්මාණ ශිල්ප) සියයට 30ක් පමණ විවිධ හේතු හමුවේ අහිමිව ගොස් ඇත. එබැවින්, අපගේ සාම්ප්‍රදායික කලා ස්වරූප සුරක්ෂිත කර ගැනීම සහ ප්‍රවර්ධනය කිරීම, අපට වඩාත් වැදගත්කමක් ඇති කාර්යභාරයක් බවට පත් වේ. මා උස් මහත් වන විට, මම නිවසේ දී මෙන්ම, පාසලේ දී ද කලාවන් සඳහා යොමු කෙරෙන යහපත් වාසනාවක් වැනි හොඳ අධ්‍යාපනයක් භුක්ති වින්ඳෙමි. ඉතා කුඩා අවදියේ දී ම සියලු කලාත්මක ප්‍රකාශනයන්හි අලංකාරත්වය අඟය කිරීමට ඉගෙන ගැනීමෙන්, කලාව සුරැකීමට පරීක්ෂණ සිදු කිරීම සඳහා අවස්ථාවක් මගේ දිවියේ පූර්ව අදියරේ දී ම මට හිමි වුණි. 1999 වර්ෂයේ දී, ලුදියානා සංස්කෘතික සමාගම නම් කලා රඟමඬල දියත් කිරීමට මා උපකාර කළෙමි. මෙම අත්දැකීම, මා ඉන්දියානු සංස්කෘතිය ඉදිරියටත් රැක ගැනීමේ අදහසට ගැඹුරින් කා වැදීමක් පසක් විය. එබැවින්, මියැදෙමින් පවතින කලා ස්වරූප එම විනාශයෙන් බේරා ගැනීමට, විවිධ කලා ධාරා අතර අන්තර් ශික්ෂණමය සබඳතා පුළුල් කිරීමේ අදහසත් සමඟ, විශිෂ්ට කලා ශිල්පීන් හට පරීක්ෂණ සිදු කිරීමට වේදිකාවක් තනා දීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් 2014 වර්ෂයේ දී දෛවෝපගත කලා පදනම පිහිටු විණි. පදනමෙහි සහ දෛවගත කලා උළෙලේ මුඛ්‍ය පරමාර්ථය වන්නේ ශික්ෂණයන්, කලාප සහ ජනවිකාසයන් ඔස්සේ හඹා ගොස්, ඉන්දීය කලා ආර්ථික පද්ධතිවලට සහාය ලබා දීමේ ක්‍රම සොයා ගැනීම සහ ක්‍රියාවලිය ඔස්සේ රටේ කලාශිල්ප සහ සංස්කෘතිය සඳහා විශාල වශයෙන් ජාතික සහ ජාත්‍යන්තර අවධානය ගෙන ඒම ය.
එක්සත් ප්‍රයත්නය
ඕනෑම කලා ස්වරූපයක් තිරසාර ලෙස පවත්වා ගෙන යාම පිළිබඳ සාකච්ඡා කිරීමේ දී, අනුග්‍රාහකත්වය සඳහා ඇති අවශ්‍යතාව තදබල ය. කලාව ප්‍රවර්ධනය කිරීමේ ධාරිතාව සමඟ පෞද්ගලික අංශය, රාජ්‍ය අංශය සහ තනි පුද්ගලයන් විසින් ඒකාබද්ධ, පරමාදර්ශී එක්සත් ප්‍රයත්නයක් ගනු ලැබිය යුතුය. ආයතනික සමාජ වගකීම ඔස්සේ පෞද්ගලික අංශය මෙම ක්‍රියාවලියේ දැවැන්ත කොටසක් ඉටු කළ යුතුය. දේශය සහ එහි ජනතාව උදෙසා වඩාත් යහපත් ආර්ථික අනාගතයක් සඳහා ක්‍රියා කරන විශාල සංවිධාන සමඟ, හුදෙක් ආර්ථික වශයෙන් පමණක් නොව, සියලු පැතිකඩවලින් සංවර්ධනය වන සමාජයක් ගොඩ නැඟීමේ යෝජනාවක් ඇතුළත් වන, ආයතනික සැලැස්මක් ඔවුන්ගේ ආයතනවල ඇතුළත් කිරීම සැමවිටම වැදගත් වේ.
පැයක අවශ්‍යතාව
වත්මන් යුගයේ, පුහුණුවක් සහ වෘත්තියක් ලෙස කලා නිර්මාපකයෝ මිනිසුන් වඩාත් නිරත වන කාර්යයක් බවට පත් කිරීමට සහ කට වචනයෙන් අපට දැනුම සහ තොරතුරු බෙදා ගැනීමට, ප්‍රේක්ෂක ජනයා රැස් කර ගැනීම අවශ්‍ය යන්න සටහන් කර තිබේ. පොදු ජනතාව කලාවන් පිළිබඳ දෛනික සංවාදවල කතා කිරීමට පටන් ගත් විට පමණක් අපිට බලපෑමක් ඇති බව ස්ථීර වශයෙන් අප වටහා ගනු ඇත.කලා ශිල්පීන් හට නිර්මාණ සහ ක්‍රියාවලි ආදාන සමඟ නිරත වෙමින් උපකාර කිරීමටත ඉන්දියාව සහ එතෙර සමඟ ඔවුන් සම්බන්ධ කිරීමට මෙන්ම, ක්‍රියාවලිය අතරතුර එම කලා ශිල්පීන් සහ ඔවුන්ගේ පවුල් සඳහා තිරසාර ජීවනෝපායන් ගොඩ නැඟීමට; අපගේ සම්ප්‍රදායික සහ සමකාලීන කලා සහ නිර්මාණ ශිල්පී ස්වරූප ප්‍රදර්ශනය කිරීමට බහු ශික්ෂණමය අවස්ථා අපට අවශ්‍ය වන්නේ මෙහිදී ය. දෛවගත කලා උළෙල යනු කලාව සියලු දෙනාට පිවිසිය හැකි සහ සෑමදෙනා ඇතුළත් කෙරෙන බහු ශික්ෂණමය තෝතැන්නක් බවට පත් කරන එවැනි එක් අවස්ථාවකි.
විපර්යාසයට අරමුදල් සැපයීම
කෙසේවෙතත්, සංස්කෘතික උරුමය සුරැකීම සහ ප්‍රවර්ධනය කිරීම සරල කර්තව්‍යයක් නොවේ. ප්‍රථම බාධකය වන්නේ, අවම වශයෙන් එය කෙටි කාලීන හෝ මධ්‍ය කාලීන වශයෙන්වත් වේතන සපයන කාර්යයක් නොවීම යි. අරමුදල්වල හිඟ බව හේතුවෙන්, දක්ෂ කලා ශිල්පීන් සහ මූර්ති ශිල්පීන් ඔවුන්ගේ කුසලතා අතහැර දමයි. එස්.ඒ.එෆ් (සාෆ්) වැනි උත්සවයක් යනු හුදෙක් කලා සහ අත්කම් නිර්මාණ ශිල්පයන් අගයන උළෙලක් ම පමණක් නොව, දක්ෂ කලා ශිල්පීන් සඳහා සැබෑ ආර්ථික අවස්ථා ද නිර්මාණය කරන උළෙලකි.
වැඩසටහන්, අවස්ථා සහ උළෙලවල් ඔස්සේ කලාව සහ සංස්කෘතිය ඉහළ වශයෙන් වේතන ජනනය කරන ක්ෂේත්‍ර බවට පත් කිරීමට අප විසින් උපකාර කරනු ලැබීමෙන්, වෙළෙඳපොළ සමඟ කලාව සම්බන්ධ කරනු ලැබීමෙන් හා තාක්ෂණය සහ අදහස් සමඟ ඊට උපකාර කිරීමෙන්, ස්වයං – තිරසාරවත් කර්මාන්තයක් නිර්මාණය කිරීමට අපට හැකියාවක් ඇත. .
අනාගතය
කලා පරිසර පද්ධතියේ කැපී පෙනෙන වෙනස්කම් මා පුරෝකථනය කරන අතර, කලාවට ආරෝපණය කොට ඇති අගය වර්ධනය වනු ඇත. ඕනෑම සැබෑ බලපෑමක් සිදු කිරීමට, සෑම ප්‍රාන්තයකම එවැනි ව්‍යාපාර ඇති කිරීමට අපට අවශ්‍යයි. රට පුරා එවැනි කදිම මූලිකත්වයන් දියත් කෙරෙමින් පවතින අතර, ඒ සෑම එකක් ම, ඒවායේ පරිමාව හෝ අවධාරිතය නොසලකමින්, අපගේ දෛනික සංවාදවලට කලා සහ සංස්කෘතිය යළි ගෙන ඒමට වැදගත් වේ. දෛවගත කලා උළෙලේ සිව්වන මුහුණුවර 2019, දෙසැම්බර් 15 -22 දක්වා ගෝවා හි පනාජි ප්‍රදේශයේ පැවැත්විණි. (serendipityartsfestival.com)
සංස්කෘතික ආයෝජන
ගොඩ්රිජ් විසින් එහි විශ්වවිද්‍යාල තුළ ගොඩ්රිජ් ඉන්දියා සංස්කෘතිකාගාරය වැනි කේන්ද්‍රස්ථාන ඉදි කොට ඇත. සංස්කෘතික ක්ෂේත්‍ර ඔස්සේ නිර්මාණශීලී ඉගෙනීම සංවර්ධනය කිරීමට වැඩමුළු, මණ්ඩල සාකච්ඡා සහ වෙනත් වැඩසටහන් සංවිධානය කරනු ලබන ඇවිඩ් ලර්නින් (දැඩි ඉගෙනීම) වැනි ආයතන ඊ.එස්.එස්.ඒ.ආර් විසින් නිර්මාණය කොට ඇත.
අපීජේ සමූහය විසින් එහි වාණිජ කටයුතු සඳහා සංස්කෘතිය ඒකාබද්ධ කොට ඇත. ඔක්ස්ෆර්ඩ් පොත් සල් රාශියට දෛනිකව පොත් කියවීම් තිබෙන අතර, නව පාර්ක් හෝටලය වාර්ෂික සංස්කෘතික උත්සවයක් පවත්වයි. මහින්ද්‍ර සහ මහින්ද්‍රා වැනි උත්සවවලට අනුග්‍රාහකත්වය දක්වන අතර, සංස්කෘතික ගෝලයේ කල්පවතින සබැඳියාවක් පවත්වා ගෙන යාමට සම්මාන ද වෙන් කොට ඇත.