هیر شوي اوبدل

هیر شوي اوبدل

خون، 4000 کلن په لاس اوبدل شوې کپړه نږدې وه چې له منځه ولاړه شي چې کله ویشالي شادانګل دده په جادو باندې چانس راوړ. مونږ یې سفر بیرته تعقیب کړ او دا فن مو بېرته را ژوندی کړ 

دا یوا سان کار دی چې مقدسې نهاي موخې خو د هندوستان یو نادر لاسي اوبدل شوې کپړه، خون یا خانه په لټه کې اوسو. په دودیز ډول د کرناټکا په شمال کې او د مرتوادا او ویدربا ځینو برخو کې او د مهاراشټرا په سیمو کې، دا سپک وزنه پنبه اي یا اند پنبی-ورېښمو لاسي اوبدل شوې ټوټه د ښځو خوښیږي چې د راویک یا کولی (بلوز) سره ګنډل کیږي او د ایلکال ساری ګانو سره چې له همدې سیمې دي یوځای کیږي. د پیچلې زري نقش سره، چې 4000 کلن دی، خون د کوچنیو ظریفو ټکو شکلونه لري. یوځل چې په سیمه کې د کلیو د ښځو تر منځ عام رواج و د پیړیو په تېریدو او د نساجۍ رشد سره، اصلي په لاس اوبدلې ټوټه نږدې وه چې له منځه لاړه شي: له پامه غورځول شوې وه او د ورو مړينې کندې په غاړه وه. دا هغه مهال وو چې د ممبئی اوسیدونکي فیشن ډیزاینر ویشالي شادانګل چانس راوړ چې ټوټې بیرته راګرځیدو سفر پیل کړ. شادانګل وایي:  “د ممبئی یا پونه په بازارانو کې هیچا دا ټوټه لیدلی نه وه، چې د بنارسي په څیر ډیر ځانګړي پیچلې د زرې بڼه لري. داسې ښکاریدله چې دا ټوټه ورکه شوېده”.  په 2012 کال کې د ځینو څیړنو وروسته هغه د ګلدیګوډا کلي ته ورسیدله، چې د کرناټکا د بګکلوټ په ولسوالي کې یو کوچنی کلی او د خون کور دی.

ګلدیګوډا یو وخت د لاس اوبدل شویو کپړو مرکز و، چې هرې کورنۍ خپل ځان لپاره اوبدل کول او د کورنۍ هر غړی د کپړو اوبدلو کې بوخت او ښکیل وو. پداسې حال کې چې د اوبدلو د پیل په اړه هیڅ مشخص تاریخي شواهد شتون نلري، د سیمې خلک وايي چې دا په 8 پیړۍ کې کله چې د چلوکیا کورنۍ په دې سیمه واکمنه وه، پیل شوه. ویل کیږي چې په دې کلي کې اوبدونکو دا ډول کپړه اوبدله چې د ایکال ساري سره یې یوځای کړي. دا هم ویل کیږي چې د مذهبي جشنونو په جریان کې به د دې جامو ټوکر ټوټې په مثلثي شکلونو کې قاتیدلې او د ساري پر سر کیښودل کیدې او الهې ته وړاندې کیدلې. ځینې ​​وایي چې د دې ټوټې قاتیدلو بڼه وه چې په کوچنیو مربع شکلونو تیاریدله او نوم یې خانه یا خون کیښودل شو. فطرت او کیسه يې د دې ټوکر ځانګړي عمده شکل څخه الهام اخیستی و.

له بده مرغه لکه څنګه چې نن دغه پخوانی دودونه زمونږ ورځني ژوند سره هیڅ تړاو نه لري، نو همدا ډول خون هم له پامه غورځول شوی و. دوديز ډيزاين تقريبا له لاسه وتلی و، او د معتبره اوبدونکو نسل نږدې و له منځه ولاړ شي، پداسې حال کې چې يو څو پاتې یې ماشیني نساجۍ ته اوښتي. “کله چې پنځه کاله وړاندې د لومړی ځل لپاره کلي ولید، شاوخوا 500 د اوبدلو لاسي دستګاه ګانو شتون درلود،” د څو لسیزو وړاندې څخه ډیر کم چې هغه مهال 4،000 ته رسیده.

هغې زیاته کړه چې ” زه په نیویارک کې وم، او زه د امریکا متحده ایالاتونو څخه د اوږدمهاله سفر وروسته بیرته راستنه شوم او وپوهیدم چې لاهم دا له پامه غورځول شوې. هرڅوک د چاندري، بنارسي، ماهشوري په اړه خبرې کوې، او هیڅ څوک له خون څخه خبر هم نه و.” زړه او نازړه وه چې دا ټوټه بېرته راژوندۍ کړي، کله چې ګلدیګوډا او خپل نازړه توب ته راستنه شوه نو یواځې د اوبدلو یوه دستګاه یې د کار په حال کې ومونده.

هغې کار ته پیل وکړ او 50 اوبدلو دستګاه ګانې یې په کار واچولې او د اوبدونکو سره کښیناسته ترڅو د بېرته راژوندي کیدو پلان جوړ کړی او د نړیوالو ښاريانو منځ کې مشهوره کړي. شان دوګل وايي: “دا یو پیچلي زري داره اوبدل شوې ټوټه ده چې ډیر سپک وزن لري.” هغې زیاته کړه، چې هغه غواړي چې خون هماغسې چې ده په هماغه بڼه وړاندې کړي، نو ځکه هغې د نوي رنګونو کارول په اوبدلو کې پیل کړل. هغه وایي: “که تاسو کوم کلي ته لاړ شئ، خلک ډیر نوي شوي، دوی کوم لار نه تقیبوي خو بیا هم د طبیعت سره تړلي دي. نو هلته د شین رنګونو، اوسپنیز سیوري درلودونکي، د شرابو ترکیبات، سرښو، او ځلا لرونکي شنه،”

د درد ډکه پروسې څرګندولو کې شان دوګل وایي: “کله چې تاسو وغواړئ د یوې ټوټې رنګ بدل کړئ نو اوبدونکی باید څلور زره تاره په دستګاه کې په لاس ونښلوي او دا پروسه ټوله ورځ نیسي چې بشپړه شي. نیول شوی وخت یو سان دی خو لاسته راوړنې یې د نیم څخه هم ټیټیږي، پداسې حال کې چې یو اوبدونکی د ورځي په 400 هندي روپیو کا کوي!”

40 کلن راجو، چې د 15 کلونو راهیسې د خون اوبدل کوي، د ډیزاینر د اوبدونکو مشر دی. هغه وايي په ډیرو نیکمرغه وختونو کې په کلي کې 50،000 خلک وو چې د کپړو اوبدلو کار یې کاوه. “هغوی به په رنګ کولو او اوبدلو کې کار کاوه، د خام موادو لپاره وقف شوي واحدونه چې کپړه سره یوځای کوي.” هغه وایي چې نن ورځ یو څو کورنۍ چې دا هنر تعقیبوي له شوق څخه دا کار کوي نه د پیسو لپاره! ډیزاینر چې پخوا یې د چاندري او د پیتاني اوبدلو سره کار کړی وو داسې څرګندونې وکړې چې: “خون یو ښکلې اوبدل شوې ټوټه ده او ډیره د هنر څخه ډکه ده او یوازې په دی کلی کې تولیدیږي. دا یوازې یو بې ځانه ټوکر نه بلکه یو دود دی. دا د کلي اقلیم، اصلي بڼه، ورځني ژوند او ان د کلي چاپیریال څخه اغیزمن دی،” ډیزاینر وړاندې کوي، چې پخوا یې د چاندري او پایتاني سره کار کاوه.

په 2012 او 2014 کلونو کې، هغې په هند کې د فیشن نندارې کې د خون دوه ډیزاینونه ښکاره کړل. مثبته ځواب، هغه وهڅوله چې د معاصرو جامو یوه بله ټولګه جوړه کړي چې په ډیلي کې د هند 2018 کال فیشن اونۍ کې نندارې ته وړاندې شوه، چې په نندارتون کې د هیواد ترټوله مشهوره ښکاره شوی ډیزاین و. “زما نظر د بېرته راژوندي کولو په اړه دا دی چې د دې کپړو روح او فعالیت سره یو ځای وساتل شي او ډیزاین یې کړئ چې مناسبه معاصرو لیدونکو ته ورسول شوي. خلک د خپل پوستکي په سر د دې کپړې راحتي احساس او په بهر کې یې ښکلا خوښوي. “هغې د خپلې وروستي ټولګه کې، دودیز اصلي رنګونو نارنجي، شنه او ګلابي سره برنزي، طلایي او خړ یو ځای کړي و. ډیزاینره د روان کال په جون میاشت کې په نیویارک کې د خون 40 ډوله ټوټو ټولګه نندارې ته وړاندې کوياو بیا په د نیویارک نړیواله فیشن اونۍ کې 45 ډوله ټوکر راوباسي چې کالي او جاکټونه هم ورکې شامل دي. هغه د خپل کاري موده کې د لومړي ځل لپاره په هند کې د جولای میاشت کې له دې ښکلي ټوکر څخه د هندي ناوې کالیو ډیزاین طرح هم پلان کوي. “زه یوازې هڅه کوم چې هغه څه چې اوبدونکي جوړوي راوباسم ترڅو دوی ډاډمن کړم چې زه به هغوی ته د میاشتنۍ پیسې ورکوم. ما د جامو کیفیت ښه کړی او ډیزاینونه مې عصري کړي خو زما لومړۍ موخه دا ده چې د کلیوالو لپاره یو ځل بیا ګټوره سوداګري جوړه کړم.”

د خون په بېرته راژوندي کولو کې بله ننګونه دا ده چې دودیزې دستګاه ګانط کوچنۍ دي او د بلوز لپاره د ټوکر ټوټې نشي جوړولی. شادانګل اوس د ګلدیګوډا خون اوبدلو به ګروپ باندې کار کوي ترڅو لویې ټوټې واوبي چې د سوداګري له کبله او به تخنیکي توګه مناسب وي. هغه همدارنګه غواړي چې د خون کارونه پراخه کړي او ورڅخه د جامو جوړولو تر څنګ د کور په ښکلا کې، د کور په تیارولو کې کار واخلي.

شادانګل وایي چې د هغې ونډه ډیره کوچنۍ ده او ډیرو خلکو ته اړتیا شته چې له دې جادویي ټوکر څخه خبر شي. هغه وايي: “موږ باید د اوبدونکي سخت کار ته درناوۍ وکړو، څوک چې څو ساعته دوامداره توګه اوبدلو ته ناست ترڅو یو ساري جوړه کړي چې څلور میاشتې وخت نیسي ترڅو بشپړه شي. دا یوازې یوه ټوټه نه بلکه د هنر کار دی. یوازې چې یو ځل دا کار د اوبدونکي کور ته پیسې او عزت راوړي نو هلته به راتلونکې نسل دا کارته دوام او وده ورکړي.” داسې ښکاري چې د هغې هڅو د ګلدیګوډا کلي اوبدونکو ته هیله ورکړې لکه څنګه چې راجو وایي: “زه بیرته د اوبدلو کار څخه خوښ یم. کله چې زه د اوبدل شویو ټوکر څخه ښکلې جامې ګورم او ګورم یې چې د نړۍ ګوټ ګوټ کې نندارې ته وړاندې کیږي، زه د ویاړ احساس کوم. دا ما هڅوي چې د اوبدلو دستګاه او دا صنعت ژوندی وساتم. زه به یې خپلو ماشومانو ته زده کړم. “