شکل گیری مناسب

شکل گیری مناسب

با برگزاری مسابقات جام جهانی قهرمانی نوجوانان در این کشور (2017 برای مردان و 2021 برای بانوان) ، ساده سازی مسابقات لیگ حرفه ای داخلی و بهبود زیرساخت ها ، فوتبال در هند شاهد یک تجدید حیات است

سپ بلاتر، رئیس سابق فیفا (اتحادیه بین المللی فوتبال) ، هیئت حاکمه فوتبال بین المللی (فوتبالیست) ، یک بار هندوستان را به عنوان “غول خواب” فوتبال خوانده بود. نظر وی مورد توجه بسیاری از مردم این کشور قرار گرفت ، آنها احساس می کنند که با دارا بودن دومین مقام از لحاظ جمعیت جهان ، هند در محبوب ترین ورزش جهان کمتر خودنمایی کرده است. اگرچه درست است که در این کشور بیشتر مردم عاشق کریکت هستند ، و فوتبال از لحاظ شمار طرفداران، موفقیت چندانی کسب نکرده ، اما در گوشه و کنارهای خاصی در این کشور رونق گرفته است. در کلکته ، پونا ، گوا ، سریناگار و مناطقی از شمال شرقی ، فوتبال سلطنت می کند. منتقدان ممکن است بگویند که این جمعیت ها در حال کاهش هستند و تیم ملی در صحنه بین المللی هیچ شانسی نداشته است ، اما به آرامی انقلابی در زمین در حال رخ دادن است. در پنج سال گذشته ، فوتبال در هند دستاوردهای چشمگیری داشته است.

یکی از محرکان اصلی این هواداران در حال رشد ، مسابقات قهرمانی جام جهانی رده بندی سنی هستند که در این کشور برگزار شده اند. تیم زیر 17 سال (U-17) که در جام جهانی 2017 با بهترین های جهان رقابت می کند ، برای اولین بار به میزبانی هند برگزار شد ، به طور قابل توجهی به این پدیده افزود. از زمان اتمام موفقیت آمیز این رویداد در مقیاس بزرگ ، این ورزش در کشور ، همراه با ورزش های مرتبط با آن ، یک تغییر زیرساختی بسیار ضروری را دیده است. تیم های جوان هندی که در رویدادهای بین المللی ورزشی ظاهر می شوند ، وقتی در رقابت با بهترین های جهان قرار می گیرند از مزایای نمایش جهانی بهره مند می شوند. در مسابقات زیر 17 سال (U-17)، جوانان هندی در مقابل کلمبیا ، غنا و ایالات متحده آمریکا قرار گرفتند.

هند همچنین میزبان جام جهانی زنان زیر 17 سال (U-17)، در فوریه 2021 خواهد بود و برای چندین رویداد جهانی دیگر نیز داوطلب شده است ، که یک روش از بالا به پایین را تضمین کرده ، و امکان ساخت سیستماتیک یک اکوسیستم فوتبال از سطح نونهالان یا ریشه ای را فراهم می کند.

پایین (چپ به راست): پرافول پاتل، رئیس فدراسیون فوتبال هند (AIFF)، کیرن ریجیجو وزیر امور خارجه اتحادیه اروپا (I/C) امور جوانان و ورزش، سارای بارمن رئیس فوتبال زنان فیفا، و روبرتو گراسی سرپرست فیفا در مسابقات جوانان، در هنگام راه اندازی شعار رسمی برای جام جهانی زنان زیر 17 سال فیفا در دهلی نو

نمایش بین المللی

یکی از بزرگ ترین نکات مثبتی که می توانیم از میزبانی هند در جام جهانی رده های سنی به دست آوریم این است که زیرساخت ها – اعم از استادیوم های جدید و یا امکانات تمرینی یا افزایش سرمایه گذاری های انجام شده در این ورزش – در حال اصلاح است. فیفا هنجارهای سختگیرانه ای را برای شرایط مورد تایید به عنوان میزبان این مسابقات تعریف کرده است ، و در نتیجه بازیکنان باید در سطح جهانی آموزش دیده و بازی کنند.

برای جام جهانی زنان نیز ، انتخاب اماکن در راستای گسترش آگاهی در مورد این ورزش در سراسر کشور بوده است. یکی از آنها احمدآباد در گوجرات و دیگری بوبانسوار در ادیشا است. آنچه در این مورد تفاوت دارد این است که هند در واقع در حال ساخت تیم زیر 17 سال (U-17) برای جام جهانی زنان می باشد. برای انتخاب بازیکنان نوظهور ، ممارست هایی در سراسر کشور انجام شده است که به دنبال آن، بازیکنان را در کلاس های جهانی آماده می کنند تا برای این رویداد آماده شوند.

زندگی کردن رویا

در واقع ، هر ورزشکاری با تمایل او به استقامت تعریف می شود ، او (زن یا مرد) دارای شخصیتی تسلیم ناپذیر است. طبیعی است که یک بازیکن با رد شدن روبرو شود و سپس پیروزی ها با عزم راسخ و سخت کوشی ظاهر می شوند. سونیل چتری در روزهای حضور در دهلی در رده های سنی فوتبال بازی می کرد. برای سال های بعدی ، او در موهون باگان شانس زیادی در زمین بازی نداشت ، او خود را با نیمکت آشنا می کرد اما دو برابر بیشتر تلاش می کرد تا خود را با سطح فوتبالی که در این باشگاه بازی می شد، مطابقت دهد. او استقامت کرد و در طول سومین سال خود شروع به گرفتن زمانی در طول بازی کرد ، به طوری که پس از سه سال خود را از پنجاب به باشگاه فوتبال JCT منتقل کرد. دوباره برای دو سال اول حضور در آنجا ، زمان بازی بسیار کمی داشت. حتی در آنجا ، چتری در مقابل زمان کم بازی به سختی مبارزه می کرد ، او عادت داشت با تیم تمرین کند و سپس وقتی بقیه بازیکنان زمین را ترک می کردند نیز به تمرین ادامه می داد ، در سال سوم ، در نهایت به رده های برتر باشگاه راه یافت. او در سال 2007-2006 باشگاه را به مقام دوم رساند و سرانجام هنگامی که با 11 گل (پنج گل برتر) برای JCT FC به عنوان بازیکن سال هند انتخاب شد، تمرین های سخت و مستمرش نتیجه خود را نشان دادند. از آنجا منحنی رشد او کاملاً شیب دار شد و او هرگز به عقب بازنگشت. حتی وقتی سن او از 30 سال گذشته باشد ، هیچ نشانه ای از تسلیم شدن نشان نداده است.

جبهه خانگی

از آنجا که این رویدادهای جهانی راه خود به هندوستان را یافته اند ، نه تنها به افزایش مشارکت مردم و اشتیاق آنها نسبت به این بازی کمک می کنند ، بلکه در سراسر منطقه داخلی نیز، یک چشم انداز مثبت قطعی مشاهده شده است ، که به طور قابل توجهی استاندارد نحوه بازی را افزایش می دهد.

فقط وقتی کشوری دارای یک اکوسیستم داخلی کاملاً کارامد باشد ، می تواند امیدوار باشد که بهترین و با استعدادترین بازیکنان خود را به صحنه بین المللی برساند. این ورزش در تمامیت خود، با ورود سوپرلیگ هند (ISL) در سال 2014 بازسازی شد. سوپرلیگ هند (ISL) که زاییده افکار فدراسیون فوتبال هند (AIFF) بوده است ، به شکل روز افزونی به یک رویداد با محبوبیت فزاینده در این کشور تبدیل شده است و می تواند به هند کمک کند تا در فوتبال آسیا نیز جای پای خود را پیدا کند. با توجه به اینکه سوپرلیگ هند

پایین: جایزه جام جهانی فوتبال زیر 17 سال فیفا 2017 در هند پیش از دیدار نهایی بین انگلیس و اسپانیا در کلکته

 (ISL) بازیکنان بین المللی و خبرگان واجد شرایطی که توانایی آموزش در سطح جهانی را دارند به کشور جذب می کند ، بسیاری از بازیکنان جوان و جوانه های مستعد نوظهور مزایای قابل توجهی کسب کرده اند. این تأثیر مثبت از عملکرد قابل توجه تیم هند در مسابقات بین المللی جام آسیا در سال گذشته در کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC)  متظاهر می شود.

پایین: عمارجیت کیام کاپیتان هند و جوش سارجنت از ایالات متحده آمریکا پیش از بازی جام جهانی فوتبال زیر 17 سال فیفا در دهلی نو با داوران ژست می گیرند

موفقیت در نوشتن متن

علاوه بر این ، چندین برنامه دولتی برای ارتقای این بازی راه اندازی شده است، از جمله Mission XI Million (2017) که تعامل در سطح مدرسه را تقویت کرده است. هدف اصلی این برنامه ایجاد شور و اشتیاق برای فوتبال در حدود 11 میلیون کودک از بیش از 37 شهر و 12,000 مدرسه در تمام ایالت ها است. انجمن ورزش هند (SAI) ابتکارات مختلفی را برای تقویت این ورزش اتخاذ کرده است ، خواه این طرح برنامه آموزشی اس آی آی (STC) ، و یا برنامه مرکز بازیکنان (COX) برای بازیکنان سطح بالا باشد.

برنامه فدراسیون فوتبال هند (AIFF) (2019-2022) با هدف داشتن 11,000 بازیکن جوان (زیر 12 سال) در 200 لیگ “نونهالان” تا سال 2022 فعالیت می کند. این انجمن برای ایجاد حداقل یک لیگ (هر یک برای بازیکنان زیر 13 ، 15 و 18 سال) در هر ایالت هند تا سال 2022 برنامه ریزی کرده است ، تصمیمی که محرک بزرگی برای فوتبال هند می باشد.

همانطور که این ورزش در این مسیر در جریان است، برای حدود 40,000 مسابقات لیگ نوجوانان که تا سال 2022 برنامه ریزی شده است ، نیاز به کادر فنی بیشتری نیز وجود خواهد داشت. در همین راستا ، فدراسیون فوتبال هند (AIFF) می گوید تقریباً 18,570  مربی (در حال حاضر 9,357 نفر) و 15,000 داور (در حال حاضر 5,940) از طریق فعالیت های توسعه ای که مستقیماً با مسابقات به خوبی شکل گرفته مرتبط هستند ، گواهی تایید دریافت خواهند کرد. تا سال 2019 ، بیش از 60 آکادمی فوتبال معتبر در هند راه اندازی شده اند ، در حالی که این تعداد در 16-2015 فقط 12 بود.

پیشبرد

فوتبال هند بسیار رقابتی و حرفه ای شده است. سوپرلیگ هند (ISL) مانند یک ماشین روغن کاری شده با امتیازات جدید ، امکانات تحولگرا و غیره کار می کند. شرکت های بزرگ در این بازی سرمایه گذاری می کنند ، نمونه اخیر آن ، باشگاه فوتبال کلکته با عمری به درازای یک قرن ، و پیوستن بنگال شرقی افسانه ای به سوپرلیگ هند (ISL) است. تیم های رده بندی سنی هند نیز در مسابقات ملی و بین المللی عملکرد خوبی دارند. آنچه هند اکنون به آن نیاز دارد ، یک سیستم یکپارچه با یک لیگ برتر است که به طور همگام با کمترین طبقات محلی انجام شود. یک سیستم یکپارچه ، استانداردهای حرفه ای ، زیرساخت های بهبود یافته و یک محیط امکان پذیر همه چیزهایی است که برای دامن زدن به شعله فوتبال در هند لازم است ، شعله ای که به نظر می رسد دوباره در این کشور برافروخته شده است.