میراث صفحه نمایش طلایی

میراث صفحه نمایش طلایی

از نمایش فیلم های کلاسیک جهان و بازتابی از آثار کارگردانان سرشناس هندی گرفته تا معرفی فیلم های بومی برنده جوایز که زبان های از یاد برده را برجسته می کنند، پنجاهمین (50) دوره جشنواره بین المللی فیلم هند بسیار بیشتر از تنها یک سینمای خوب را ارائه کرد

آن چه که پنجاه (50) سال پیش به عنوان سکویی برای نمایش برخی از بهترین تولیدات سینمایی بین المللی در هند آغاز شد، در حال حضر تبدیل به یکی از مشهورترین جشنواره های فیلم جهان شده است. در 20 نوامبر، جشنواره بین المللی فیلم هند (IFFI) به مناسبت پنجاهمین (50) سالگرد خود پرده های نمایش را با مراسم افتتاحیه ی ستاره ای که مورد پسند افراد برجسته صنعت سرگرمی هند مانند آمیتاب باچان و راجنیکانت قرار گرفته بود، در پانجیمِ گوا برافراشت. جشنواره بین المللی فیلم هند (IFFI) که توسط وزارت اطلاعات و صدا و سیمای هند و دولت گوا سازمان دهی شده است ، نه تنها یکی از اولین جشنواره های فیلم در آسیا است بلکه می توان گفت مهم ترین آنها است.

زنان و رویاهای شان

در این رویداد، بیش از 200 فیلم متعلق به 76 کشور به نمایش در آمدند. اما ماحصل ویژه این جشنواره، تعداد بسیار زیادی – بیش از 50 – از فیلم هایی بود که یا توسط یک زن ساخته شده بودند و یا روایت زن محور داشتند (از سر تا سر جهان)! این فیلم ها داستان های باورنکردنی زنان و رویاهای آن ها را به تصویر می کشند. دو حلقه از قابل توجه ترین این فیلم ها، شامل “37 ثانیه” به کارگردانی هیکاری، کارگردان ژاپنی و همچنین “پنج عصر” ساخته سمیرا مخملباف، فیلم ساز ایرانی می باشند.

چندین حلقه فیلم دیگر نیز بر روی زنانی تمرکز می کردند که شهامت رویا دیدن داشته اند، شامل “هلارو” ساخته آبیشک شاه و “آناندی گوپال. هلارو” متعلق به سمیر ویدوانس. فیلم مراتی آناندی گوپال بر اساس زندگی آناندی گوپال جوشی، اولین پزشک زن هندی است که در اواخر قرن نوزدهم (19) در دانشکده پزشکی زنان در پنسیلوانیا تحصیل کرده است.

“من افتخار می کنم که در اینجا (جشنواره بین المللی فیلم هند (IFFI) 2019) حضور دارم. من از دعوت دولت هند و همچنین دولت گوا تشکر می کنم. فیلم ها همیشه بخش جدایی ناپذیری از زندگی اجتماعی بوده اند. جشنواره ای در این سطح و شکوه در گوا، به مردم گوا نیز خدمت می کند؛ برای دانستن و نیز قرار گرفتن در معرض آنچه که در جهان اتفاق می افتد و همچنین به ما این فرصت را می دهد که با افراد جدید ملاقات کرده و با آن ها معاشرت کنیم.”

آمیتاب باچان بازیگر فیلم هندی و برنده پادما ویسبوشان

“هدف ]جشنواره بین المللی فیلم هند (IFFI)[ این است که نشان دهد خاستگاه صنعت سرگرمی به هند بازمی گردد که می توان آن را در ناتیاشاسترا دنبال کرد که پیش از 2,200 سال قبل نوشته شده است”

آمیت کاره آمیت کاره, دبیر، وزارت اطلاعات و صدا وسیما، دولت هند

تمرکز ناحیه ای

این جشنواره همیشه بر روی ترویج فیلم های هندی ناحیه ای تمرکز کرده و امسال نیز سنن گذشته را تکرار کرده است. پنج (5) فیلم مراتی زبان در بخش پانورامای هندی (فیلم های بلند) این رویداد به نمایش در آمدند، که آن را تبدیل به بزرگ ترین شمار سینمای ناحیه ای در این جشنواره می کنند. حفظ میراث بومی هند مرکز توجه چندین حلقه از فیلم های ناحیه ای بود. در این جشنواره، سه فیلم به نمایش در آمده از شمال شرقی هند زبان های از یاد برده شده را مورد توجه قرار دادند. و پر سر و صدا ترین فیلم، متعلق به مانجو بوراه، فیلم ساز آسامی و برنده جایزه ملی با عنوان ” در سرزمین زنان مسموم” بود که از گویش در حال انقراض پانگچنپا بهره می برد. “بوهوبریتا” فیلم متعلق به فیلم ساز مشهور اهل آسام، اوتپال دوتا است که به شیوه ی بی نظیر شاعرانه ساخته شده و “لِودوح” ساخته ی پرادیپ کوربا نیز به زبان گارو / کاسی می باشد.

“من در زندگی کاری خود لحظه های بسیار شگفت انگیزی داشته ام ، انتخاب یکی از این لحظات سخت است ، من با خیلی از افراد بزرگ ، کارگردانان عالی کار کرده ام … بروید و فیلم تماشا کنید. این یک پیام خوب است”

ایزابل هوپرت بازیگر فرانسوی

“ما به تولید مشترک فیلم ها عادت کرده ایم و تبادل تجربیات بین افراد مختلف بسیار خوب است. اگرچه ما بسیار دور هستیم ، اما ما متعلق به همان خانواده ای هستیم که فیلم ها را می فهمد”

گوران پاسکال جویک کارگردان فیلم صربستانی، علیرغم مه

نگاهی به گذشته

در بین دهه های 1950 و اواخر 1970، سینمای هند شاهد ظهور گروه جدیدی از کارگردانان بود که فیلم های آن ها از لحاظ داستان ، بازیگران و بودجه تضاد کاملی با گروه های تجاری نشان می دادند. ستارگانی مانند مرینال سن، آدور گوپالاکریشنان، شیام بنگال و مانی کائول به این گروه تعلق داشته اند. بخش ویژه ای با عنوان “گذشته نگری موج جدید در سینمای هند” ساخته شد، که در آن 12 فیلم از هشت نفر از کارگردانانی به نمایش درآمد که شهامت داشتند پا را فراتر از حد و مرزهای خود بگذارند.

 در یک سری از اولین ها – این جشنواره شاهد حضور برتر هند در 90 فیلم ، شش فیلم برتر جهان و 11 فیلم برتر آسیا بوده و همچنین به نمایش سه فیلم صامت به همراه موسیقی زنده پرداخت. اما روایت در اینجا به اتمام نرسید. رویداد سال جاری، همچنین شاهد معرفی یک رقابت فیلم سازی با عنوان “مسابقه فیلم کوتاه مینی مووی مانیا” بود. این جشنواره همیشه نه تنها به عنوان یک سکو برای نمایش فیلم مورد توجه قرار گرفته، بلکه یک تالار مستقل برای بحث و تبادل نظرهای خلاقانه نیز می باشد. با مشارکت صداهای قدرتمندی از سراسر این اتحادیه خلاق بین المللی، جشنواره بین المللی فیلم هند (IFFI) به تحقق هدف اصلی سینما می پردازد – آینه سازی جامعه و تکرار سخنان ساتیاجیت ری ، “ماده اولیه سینما خود زندگی است”.

IFFI 2019: The winners

جاذبه های زمینی

در تمرکز

در جشنواره بین المللی فیلم هند (IFFI)، روسیه “کشور مورد توجه” بود و هشت فیلم که نمایان گر برتری سینمایی و سهم این کشور در سینمای جهان بودند به نمایش درآمدند.

فیلم ساز مورد توجه در جشنواره سال جاری تاکاشی میکه بود. متولد ژاپن ، او به عنوان یکی از برجسته ترین فیلم سازان جهان شناخته شده است. کارنامه نمایشنامه ای میکه در میان فیلم های دراماتیک تا خانوادگی که در طول جشنواره به نمایش گذاشته شده اند ، قرار دارد.

بدون کلمه بگو

بخش فیلم های صامت با موسیقی زنده ، موارد برجسته ای از جشنواره ی امسال بودند که به صورت ویژه به منظور ادای احترام به شیوه ی تماشای یکباره فیلم ، ارائه شد. در این بخش ، سه فیلم کلاسیک صامت – باج خواهی آلفرد هیچکاک ، نبرد جنگی سرگئی آیزنشتاین و جعبه پاندورا جی دبلیو پابست-  نمایش داده شدند.