بازگشت گنجینه های هند به خانه
در اوایل سال جاری، نخست وزیر هند، نارندرا مودی، صنایع دستی گرانبها و آثار باستانی هندی را از ایالات متحده به ارمغان آورد که گفته می شود یکی از آنها حداقل 7000 سال قدمت دارد. ایالات متحده 157 قطعه از آثار باستانی را به نخست وزیر مودی تحویل داد. اینها برخی از آثار باستانی هستند که راه خود را به خانه بازیافتند
این بت برنزی دیوی که در حالت سوکاسانا (ژست یوگا) نشسته است به دوره چولا (حدود قرن 11 تا 12 میلادی) برمی گردد و از معبد شری بریهادیسوارا، سریپورانتان، در منطقه آریالور تامیل نادو نشات گرفته است.
این تصویر ریخته گری شده جامد از طاووس (میل در زبان تامیل و واهانا یا وسیله نقلیه لرد موروگا که همچنین به عنوان لرد کارتیکیا شناخته می شود) شباهت سبکی به دوره چولای میانه (حدود قرن یازدهم تا دوازدهم پس از میلاد) را نشان می دهد.
راست: این بت تکه تکه شده به شدت شبیه لرد هانومانا (شخصیتی از حماسه هندو رامایانا) است. از نظر سبک، این تصویر متعلق به دوره قرون وسطی است و می تواند در منطقه مرکزی هند حک شده باشدn
بالا: این تصویر گرانیتی از بودا که در وضعیت دیانا نشسته است به دوره چولای میانه (حدود قرن یازدهم تا دوازدهم پس از میلاد) برمی گردد و گمان می رود که از ناحیه ناگاپاتینام تامیل نادو سرچشمه گرفته باشد. چنین تصاویری از بودا به تعداد قابل توجهی حک شده و در دوره چولا (حدود 10تا 12 پس از میلاد) در روستاهای واقع در دلتای رودخانه کاوری مورد پرستش قرار می گرفتند؛
سمت راست: این مجسمه ایستاده از یک دوی (الهه) که با نام اوماپارامشوری شناخته می شود، عموماً بت های اصلی ناتاراجا را در طول مراسم جشنواره همراهی می کند. این مجسمه برنزی مربوط به دوره چولا (حدود قرن یازدهم تا دوازدهم پس از میلاد) است و اعتقاد بر این است که از معبد سری بریهادیسوارا، سریپورانتان، در منطقه آریالور تامیل نادو سرچشمه گرفته است.
اعتقاد بر این است که این اثر باستانی متلاشی شده با توجه به اینکه یک بت دو دستی است باید متعلق به یک نیمه خدا باشد. این بت ساخته شده از ماسه سنگ زرد رنگ، نمایانگر تمایل به سبک کالچوری های تریپوری (حدود قرن یازدهم پس از میلاد) می باشد و گفته می شود که از کاری تالای که روستایی در منطقه کاتنی در مادهیا پرادش است سرچشمه گرفته است.
این شیئ دست ساز تاریخی که از شیست (سنگ دگرگونی دانه درشت) حکاکی شده است، منجوشری، یک بودیساتوا که تجسم حکمت عالی است، را در حالی که شمشیری در دست دارد، به تصویر می کشد. این قرابت سبکی مربوط به دوره پالا (قرن 10 الی 11) است و اعتقاد بر این است که از غرب بیهار یا مناطق مجاور بنگال غربی نشات گرفته است.
بالا: این شیئ دو میتونا را به تصویر می کشد. در اوت 2006، گروهی از مجسمه ها از مرکز باستان شناسی هند (ASI) که سایت حفاظت شده معبد ویشنو واراها در کاری تالای (مادهیا پرادش) است به سرقت رفتند.
سمت راست: مجسمه های بهارهوت (مادهیا پرادش) در اواخر قرن نوزدهم بین چندین موزه توزیع شدند. در میان تصاویری که در موزه هند در کلکته به نمایش گذاشته شده است، می توان به دواتا چولاکوکا یا الهه کوچک کوکا اشاره کرد. این مجسمه دست ساز که در ژوئیه 2004 به سرقت رفت، مورد بررسی قرار گرفته و مشخص شد که نسخه اصلی بوده است. روش اجرا و شباهت سبکی مدل‌سازی مجسمه و تزیینات بی تردید منشأ بهارهوت دارد
این یک تریسولا (سه گانه) با تصاویر مینیاتوری از لرد شیوا و دوی پارواتی با کوه وریشبها در پشت سرشان است. این اثر باستانی با عکس یک شی مشابه دزدیده شده از معبد شیوا در سوتامالی، منطقه آریالور تامیل نادو مطابقت داشت
این تصویر لرد کریشنا جوان را در حالت رقصیدن به تصویر می کشد. از نظر سبکی، این تصویر متعلق به دوره ویجایاناگارا، حوالی قرن 15 تا 16 قبل از میلاد است و می تواند به هر منطقه ای از جنوب هند تعلق داشته باشد
تصویر لرد کوبر قابل انتساب به سبک پسا گوپتایی (حدود قرن هفتم پس از میلاد) است.
راسیکاپریا اثر سامدهی راجینی ، یک نقاشی آبرنگ با طلا روی کاغذ در قرن 18. این نقاشی صحنه ای را به تصویر می کشد که احتمالاً تحت تأثیر راسیکاپریا مشهور نوشته شده توسط شاعر کشاوا داس (1555-1617) می باشد. پشت تابلو دارای یک مهر
