از نوجوانان گیتی تا ناجیان
همان طور که هند در زمینه دیجیتال جهش های بلندی داشته است، یکی از بزرگ ترین چالش های پیش رو، پیشرفت ابزارهای مورد نیاز برای توسعه جامع می باشد. حتی با وجود پیشرفت های عمده، زیر ساخت های کشور هنوز هم شاهد امکانات عمده برای پذیرش تصویب نامه های فن آوری بیشتر است. به هر حال، در طی دهه اخیر، نسل های جوان تر دخالت بی سابقه ای در طرح های مرتبط با منافع ملی داشته اند. این موج اخیر، از این واقعیت متولد شد که تا سال 2020، میانگین سنی کشور هند 29 سال خواهد بود، و این امر این کشور را تبدیل به جوان ترین کشور جهان می کند که در آن، 64 درصد جمعیت در گروه سنی اشتغال قرار داشته و این امر که پیشرفت همیشه با مشارکت تسریع شده است، محقق می شود.
با برنامه های نوآورانه دولت که انگیزه های لازم بیشتری را برای استارت آپ های خلاق فراهم ساخته، و ماموریت های تحت حمایت قرار گرفته ای مانند سواچ بهارات و برنامه هند دیجیتال، خرقه ی توسعه زیربنایی حقیقی منجر به رشد جوانان این کشور شده است. تنها در طی پنج سال اخیر، پروژه های نوآورانه بسیاری در سر تا سر کشور هند توسعه یافته اند که با هدف کنترل موانع مختلفی فعالیت می کنند که مانع پیشرفت جامعه هستند. در حالی که پروژه های بسیاری، مفهوم سازی های واقع گرایانه ایده ها به شمار می رفته اند، هنوز هم امکان پذیری و کاربرد گسترده ایده ها در میان سوال های پاسخ داده نشده باقی مانده اند. به هر حال، پیشرفت های نوآورانه، دانشجویان سراسر کشور را قادر ساخته که راه حل هایی را برای برخی از بزرگ ترین مشکلاتی که تصویر جهانی هند را خدشه دار می کنند، توسعه دهند. یکی از پروژه های این چنینی، متعلق به مراکز موسسه تکنولوژی مادراس هند است که به گونه ای جلب توجه چندین انجمن غیر دولتی را برای از میان بردن مشکل بهداشت، تخلیه سیستم فاضلاب و نظافت دستی مدیریت کرده است.

روباتیک برای همه
پس از چهار سال تحقیق و مطالعه، بالاخره موسسه تکنولوژی هند مادراس، با یک نوای تکنولوژی بر روی صحنه آمد، یک جایگزین واحد با هدف از میان بردن نیازها برای رفع خطر از زندگی های ارزشمند. دانشجویان و کادر آموزشی مشغول به کار در این پروژه، برای گرد هم آوری یک ربات با قدرت کنترل از راه دور تلاش می کرده اند که قادر به خرد کردن مواد زائد جامد شده و هم زمان پودر کردن آن ها برای پاک سازی حتی متراکم ترین سیستم های فاضلاب مقدور می باشد. پروفسور پرابو راجاگوپال از مرکز ارزیابی غیر مخرب در موسسه تکنولوژی هند ((IIT مادراس توضیح می دهد “راندن یک روبات در چنین فضایی یک چالش بزرگ به شمار می رود.” با سه پروژه پس از آن، این تیم قادر به ساخت یک نمونه اولیه برای یک پروانه ی شش – پره ای مستقل، توسعه یافته توسط سریلانت، یک دانشجوی کارشناسی ارشد شد.
یکی از بزرگ ترین چالش های پیش رو در طی توسعه ی این نمونه اولیه، امکان پذیری آن بود. حتی امروز هم، هیچ کمبودی برای گزینه های مکانیزه ی پاک سازی و حل مشکل مواد زائد نیست، به هر حال، با وجود هزینه های کنونی، که چیزی در حدود 5-2 میلیون روپیه هند است، کاربرد وسیع آن در سراسر کشور مشکل ایجاد می کند. در این فرایند به عنوان اولین قدم، این تیم قادر به توسعه یک ابزار تراش شد که می تواند زائدات را خرد و همگن سازد، که پس از آن با استفاده از یک دستگاه خلاء، به بیرون کشیده خواهد شد. آن ها که در ابتدا با یک مدل ساده شده ابزار برش کار می کردند، هم اکنون قادر به توسعه یک ابزار برش چتر مانند شده اند. در یک مشاوره نزدیک با صافای کارامچاری اندولان (SKA)، سازمانی که در زمینه ی نظافت دستی در سر تا سر کشور فعالیت می کند، این گروه از محققان در موسسه تکنولوژی (IIT) مادراس در آستانه ی تحویل یک محصول هستند که می تواند نظافت چیان را از تماس نزدیک با مواد زائد حین عمل ناتوان کننده نظافت دستی حفظ کند.
روبات مخزن فاضلاب اس ای پوی با هزینه ای بین 3-1 میلیون روپیه هند، کلید موفقیت و راه حل بدون خطر رفع مشکل نظافت دستی را در خود حفظ کرده است. این نمونه اولیه توسط دانشجویان ماهری توسعه یافت که از برش دهنده های سریعی برای برش مواد زائد ضخیم در مخازن فالضلاب استفاده کرده اند که کانال ها را تمیز می کنند. اما اعضای کادر آموزشی ناظر امیدوار هستند که برای ترویج کارکرد گسترده این ابزار، با چند اصلاحیه بیشتر، هزینه ساخت این پروژه به شکل چشم گیری کاهش یابد.
دیوانشو کومار دانشجویی که نقش کلیدی در توسعه روبات مخزن فاضلاب اس ای پوی داشته می گوید که چالش نظافت دستی هم اجتماعی و هم فنی است. “هدف نهایی ما این است که برای توسعه یک راه حل فنی تلاش کنیم که بتوانیم با کسب اطمینان از این که محصول اس ای پوی واقعا مورد کاربرد همان افرادی قرار می گیرد که در ابتدا به عنوان نظافت چیان دستی کار می کردند، بر موانع اجتماعی غلبه کنیم.”

گنجینه ی مهارت
وقتی صحبت از راه حل های نوآورانه و فنی جامع برای رفع مشکلات بسیار چالش بر انگیز مرتبط با زیر ساخت ها و توسعه وسیع می شود، هند به عنوان نیرویی که بشود روی آن حساب کرد، ظاهر می شود. اعتبار این پروژه باید به سیستم قوی آموزش و پرورش سطح بالاتر در کشور و روحیه جوانان کشور برای یافتن راه حل های نوآورانه اما ساده برای رفع بزرگ ترین موانع بر سر راه توسعه و پیشرفت، نسبت داده شود. موسسات آموزشی، به ویژه موسسات تکنولوژی هندی (IIT) توجه ها را به سوی دنیای واقعی و کاربردهای عملی تئوری های مختلفی جلب می کنند که به عنوان عملکرد اصول متفاوت شناخته می شوند. این پروژه ها تکنیک “طوفان مغزی” را ترویج داده و احساس آزادی تعامل بین دانشجویان و پروفسورها در امکان پذیری این پروژه ها وجود دارد. به علاوه، با توجه به این که با حضور شرکت های بی شمار چند ملیتی، هند تبدیل به یک مرکز تولید شده و در طی یک دهه اخیر، آمار مهاجرت دانشجویان شاهد کاهش چشم گیری بوده است.