سفیران فرهنگ و هنر
فرهنگ هند یکی از ویژگی های منحصر به فرد برای مسافران در سراسر جهان به شمار می رود. سودها مورتی نویسنده و نیکوکار، نظرات خود را در مورد بسیاری از ویژگی های متمایز در این کشور به اشتراک می گذارد که تشکیل پیوندهایی که فرتر از مرزها می روند را آسان تر می کند
معمول است که گردشگران قبل از رسیدن به مقصد، تحقیقی در مورد مناطقی که باید بازدید کنند داشته باشند. این امر نه تنها به مسافر کمک می کند تا یک سفر بهتر را برنامه ریزی کند بلکه باعث می شود تجربه رفت و آمد و کشف مکان های جدید را همه جانبه تر کند. برای من ، اهمیت تاریخی یک مکان ، اغلب تصمیم من برای سفر به آنجا را هدایت می کند. به عنوان مثال ، سرگرمی که من چند سال پیش برای یادگیری زبان کانادا برگزیدم ، زبانی که در قرن هشتم و نهم بیشتر به آن صحبت می شد ، باعث شد تا به طور گسترده ای در مناطق جنوبی هند سفر کنم. به همین ترتیب ، هر زمان که فرصتی برای سفر به خارج از کشور داشته باشم ، این سوال را برای درک و تحقیق در مورد دلیل محبوب بودن منطقه مطرح می کنم. به دنبال این سیستم ، من موفق شده ام به بعضی از مقاصدی سفر کنم که در بین هندی ها چندان شناخته شده نیستند. تحقیقاتی که من انجام می دهم ، تعاملاتی که از آن لذت می برم و اطلاعاتی که قادر به تبادل آن هستم ، وقتی به آن فکر می کنید ، چارچوب روابط مردمی هستند که سرانجام ملت ها را به یک دیگر نزدیک تر می کنند.
به عنوان مثال، سفر اخیری که من به دنبال رد پای حضرت مسیح به اسرائیل داشتم را در نظر بگیرید. هدف من این بود که تنها به دنبال کشف زیبایی های طبیعی کشور نروم بلکه، درباره وقایعی که هنگام سفر خود حضرت مسیح به این سرزمین ها اتفاق افتاده اند اطلاعات جمع آوری کرده و آگاه شوم. من در یک دوره مطالعه کتاب مقدس سه ماهه ثبت نام کردم تا بتوانم حداقل تاریخ و فرهنگ این مقصد را درک کنم.
در حالی که اساطیر هند ، افکار مذهبی و فلسفه های این کشور در سطح بین المللی طنین انداز می شوند ، آنچه مرا به وجد می آورد، محبوبیت فرهنگ معاصر هند در جهان ، حتی در دورترین نقاط و در هر گروه سنی است. مکتبی از موسیقی و رقص کلاسیک هند در اروپا؛ یک ورزشگاه پر از آمریکایی که با ریتم آهنگ بهانگرا در نیویورک مشغول ورزش هستند؛ یوگا از توکیو تا تورنتو تمرین می شود؛ رستوران های هندی در لندن و مقصد جهانی فیلم های هندی! هرجایی که سفر کرده ام ، میراث کشورم و هندی بودنم، گذرنامه فرهنگی من به شمار رفته اند!
واکنش مردم محلی به ریشه های هندی من موجب شد به یک انسان بهتر تبدیل شوم. وقتی مساجد زیبا و باستانی ایران یا معابد نفیس خدایان هندو در کامبوج را می بینید ، می فهمید که آنها به هیچ وجه رتبه پایین تری ندارند – در واقع، ممکن است حتی بهتر از موارد مشابه خود در کشور ما باشند. اما ، این مکاشفه باعث نمی شود احساس درجه دوم بودن داشته باشید ، بلکه این واقعیات فقط چشمان شما را به سمت امکان وجود تفاوت ها باز می کنند.
آرایش ساده ای از لباس ساری، یا یک کورتای کادی می تواند در حجم زیادی درباره فروتنی صحبت کرده، و بلافاصله در کسی که برای اولین بار با او ملاقات می کنید احساس راحتی ایجاد کند.
سفرهای من، مرا به سوی بخارا ، شهری در ازبکستان نیز رهسپار کردند. همانطور که برای یک شب پیاده روی می رفتم ، نوای ضعیفی از یک آهنگ آشنای بالیوودی باعث شد صدا را دنبال کنم. در عرض چند دقیقه ، خود را بیرون یک رستوران در کنار یک دریاچه پیدا کردم – خانه لیابی. به هنرمندی که یک لحظه دست از آواز خواندن کشیده بود رو کرده و گفتم “من اهل هند هستم و این آهنگ از کشور من است.” او سوال کرد “هندوستان؟” سر تکان دادم. “نمسته!” او با لبخندی از روی شوخ طبعی به من خوش آمد گفت و سرش را به شدت مانند هندی ها تکان داد ، گويی از اين ارتباط به تازگی یافت شده جديد بين ما قدردانی كرد.
اما پس از آن ، بالیوود ، می تواند محبوب ترین سفیر فرهنگی هند محسوب شود. یک مجسمه از مرحوم یاش چوپرا ، فیلم ساز مشهور هندی ، در اینترلاکن واقع در کشور سوئیس قرار گرفته، و همچنین یک پوستر از شاهرخ خان و کاجول در ورودی کوه تیتلیس ، کوهی از رشته کوه های آلپ اوری نصب شده است. این یادگاری ها فقط نمونه هایی از یک سینمای محبوب نیستند ، بلکه از محبوبیت کل یک فرهنگ سخن می گویند؛ ایده پشت فیلم های هندی ، داستان های متعلق به این کشور و افسانه های روزمره مردم آن.
در حالی که رد پای فرهنگ هندی را می توان در سراسر جهان دنبال کرد ، من معتقدم هر وقت مسافرت می کنیم ، ما نیز سفیر هند شده و سنت ها ، فلسفه ها و روح این کشور را گسترش می دهیم.